Kijów, Czarnobyl, Prypeć- lipiec 2009

Miś i Alex w Kijowie

Uparłam się, żeby pojechać na wycieczkę do Czarnobyla i dzięki Alexowi z CS udało się! Alex znalazł mi ukraińskie biuro, załatwił pozwolenie i nawet zapłacił za wycieczkę. Tanie linie do Kijowa okazały się tanie nawet tydzień przed wylotem 🙂 Tym razem mnie wpuścili 🙂 Choć Kijów nie był celem tej podróży, to spędziliśmy tam z Misiem kilka miłych chwil… Kijów to zwykła, europejska stolica. Bardzo pozytywne wrażenie zrobiły na mnie piaszczyste plaże nad Dnieprem, ale przede wszystkim ukraińska gościnność i bezpośredniość.

 

CZARNOBYL, PRYPEĆ – MIASTO DUCHÓW

Informacje techniczno – organizacyjne dotyczące samodzielnego wyjazdu do Czarnobyla:  https://effciab.wordpress.com/organizacja-wycieczki-do-czarnobyla/

Wjazd do Zony

Do Czarnobyla jedziemy ok. dwie godz. busem. Na pokładzie Ukraińcy, dwóch Kanadyjczyków, Misiu i ja 🙂 Na pierwszym posterunku kontrola paszportów. Zaraz za płotem ogradzającym „Zonę” widać pola uprawne (kukurydza i siano), zupełnie tak, jakby skażony teren dało się zamknąć…

Mapa Czarnobyla i Zony

Jedziemy do pierwszego większego miasteczka i tam, ku mojemu zaskoczeniu, niemal na każdym kroku widać życie. Owszem, większość domków jest opustoszała, a ich ruiny straszą na odległość, ale są też takie, które wyglądają całkiem normalnie. Ponoć 11 lat temu urodziła się tu dziewczynka, która nadal tu mieszka- jest zdrowa.  Tutaj mamy bazę. Zabieramy stąd przewodnika i jedziemy busem po okolicy.

Kościół z czystym źródłem

Zatrzymujemy się przy kościółku- jest tam źródło, z którego mieszkańcy „Zony” czerpią wodę, bo jest najczystsza…

Skażone maszyny wojskowe

Później jedziemy zobaczyć park ze skażonym sprzętem wojskowym. Wygląda to dość sztucznie…

Zatrzymujemy się również przy pomniku poświęconym pamięci strażaków, którzy zginęli podczas gaszenia pożaru w elektrowni.

Przewodnik zabiera nas na most nad rzeką Prypeć. Widać stąd rozległe, skażone tereny leśne- od 23 lat stanowią ‚naturalny’ rezerwat przyrody. To niezwykłe jak szybko dzikie zwierzęta zadomowiły się i znalazły spokój w „Zonie”. Tak, żyją tam zwierzęta i mają się bardzo dobrze 🙂

Pomnik ku pamięci strażaków, którzy zginęli w Czarnobylu

Następny foto-stop mamy na przystani wodnej, a w niej niezwykły widok na wraki zardzewiałych statków.

Miś na przystani

Tam objawiam grupie moich współtowarzyszy Misia 😉 Później jedziemy zobaczyć IV reaktor, a raczej sarkofag.

Miś i sarkofag

Zatrzymujemy się w kilku miejscach z widokiem na kopułę ochronną. Z jednej strony podobno nie można robić zdjęć, ze względu na tajność obiektu (ale kogo to obchodzi…???). Tam wchodzimy na most, z którego widać masę ryb, zwłaszcza olbrzymie sumy robią wrażenie. Zastanawiam się czy ludzie mieszkający w strefie faktycznie ich nie łowią??? Przez cały czas, kiedy zbliżyliśmy się do reaktora, liczniki Geigera piszczą, czyli sygnalizują podwyższony poziom promieniowania, ale nie jest to poziom niebezpieczny dla zdrowia. Oczywiście samego sarkofagu nie można zwiedzać 🙂

Przybliżenie sarkofagu

Ok, teraz pora na Prypeć. Wpierw zatrzymujemy się przy pięknym, murowanym znaku „Prypeć”,

Przed wjazdem do miasta Prypeć

chwilę później przy budce strażnika i zwykłej pordzewiałej tablicy „Prypeć”.

Tablica wjazdowa do Prypeci

Jesteśmy w mieście duchów. Jedziemy do centrum miasta. Przewodnik puszcza nas na wybieg- możemy gonić gdzie chcemy.

Graffiti 1

Graffiti 2

Graffiti 3

Tu pierwsza rzecz, która się rzuca w oczy, to czarne postacie ludzkie na ścianach, które kilka lat temu namalowała grupa ukraińskich gówniarzy-grafficiarzy. 

Klatka schodowa w hotelu

Wpierw pomyślałam, że cholernie pasują do tego miejsca, że idealnie oddają klimat opuszczonego miasta- miasta duchów. Zaraz później wyobraziłam sobie zupełnie coś innego… A gdyby tak ktoś namalował graffiti na barakach w Auschwitz??? NIE!!! To akt głupoty i wandalizmu. Prypeć to jest muzeum i tak powinno być traktowane. 

Pokój, w którym coś zostało...

Cała nasza grupa rozbiegła się po różnych budynkach. Tu restauracja, tu hotel, tu sklep, a tu bloki mieszkalne… Pod drzewem ktoś zostawił buket świeżych kwiatów… Wybiegłam kilka pięter na dach hotelu- rośnie tam kilka drzew. Po drodze zwiedziłam kilka korytarzy prowadzących do opustoszałych i totalnie okradzionych pomieszczeń.

Pokój w hotelu...

Szabrownicy wynieśli z Prypeci praktycznie wszystko co mogli, łącznie z meblami, grzejnikami czy umywalkami. To nie dziwi tak bardzo, bo przecież Prypeć był idealnym, bogatym miastem dla wybrańców, którzy mieli zaszczyt pracować w elektrowni… Spodziewałam się zobaczyć nietknięte od 23 lat pomieszczenia- zobaczyłam splądrowane bloki.

Drzewa na poddaszu hotelu

Z dachów budynków widać niesamowitą panoramę Miasta Duchów, a w oddali elektrownię w Czarnobylu i sarkofag IV reaktora (3km). Wszechobecna cisza i pustka tego miasta długo pozostaną w mojej pamięci…

Hotel w Prypeci

Z Prypeci pojechaliśmy do naszej bazy na obiad. Polazłam z jednym Ukraińcem do sklepu po pifko- skoro można pić pifko na Etnie, to można i w Czarnobylu  😉

Prypeć - Miasto Duchów

 

Przy wyjeździe z „Zony” kontrolowano czy się przypadkiem nie napromieniowaliśmy 😉

Kontrola promieniowania

Później wesołym busem popędziliśmy do Kijowa… wesołym, bo się odkażaliśmy 😉

Miś i panorama Prypeci. W oddali elektrownia...

Misiu zaintrygował moich ukraińskich współtowarzyszy wycieczki. Pytanie, które mnie rozbroiło: ‚A niedźwiedź to gdzie już był? 🙂 🙂 🙂   hehe Niedźwiedź już nawet w Czarnobylu był 🙂 

Rzeka Prypeć i rezerwat w Czarnobylu...